W jaki sposób sprawnie komunikować się z software house’em?
Znajomość słownictwa z branży IT ułatwia komunikację z software house’em odpowiadającym za wykonanie aplikacji mobilnej, webowej czy innych produktów cyfrowych. W ten sposób minimalizowane jest ryzyko powstawania nieporozumień pomiędzy klientem a wykonawcą oraz przyspieszane są procesy decyzyjne. Już na etapie ustalania zakresu projektu oraz wybranych technologii wiedza ta pozwala zaoszczędzić czas. Dlatego warto poznać pojęcia, które są charakterystyczne dla produkcji software’u, aby efektywnie komunikować się i procedować projekt. Poniższy słownik pojęć IT powinien ułatwić komunikację podczas tworzenia aplikacji mobilnych oraz webowych.
29 pojęć branży IT, które warto znać dla sprawnej komunikacji
Aplikacje natywne – są to aplikacje napisane pod dany system urządzenia (tzw. aplikacje dedykowane). Oznacza to, że dla każdego systemu operacyjnego (iOS, Android, Windows Phone) ta sama aplikacja musi zostać napisana w innym języku programowania.
Aplikacje hybrydowe – ułatwiają tworzenie aplikacji na kilka systemów (iOS, Android, Windows Phone), w których część kodu jest współdzielona, a część pisana jest indywidualnie pod dany system (hybryda najczęściej posiada elementy webowe i natywne). Przykładowe technologie „hybrydowe” to: React Native, Apache Cordova, Ionic.
iOS – system operacyjny na iPhone, iPad. Natywne aplikacje na ten system piszemy w językach programowania Swift lub Objective-C.
Android – system operacyjny na urządzenia poza iPhonem. Natywne aplikacje na Android piszemy w językach programowania Java lub Kotlin.
Frontend – warstwa (część) aplikacji widoczna dla użytkownika. W przypadku aplikacji mobilnej – jest to wszystko, co użytkownik widzi na ekranie smartfona, korzystając z aplikacji.
Makieta – projekt przedstawiający w schematyczny sposób ekrany aplikacji.
Design – projekt graficzny.
Flowchart – to schemat przepływów/procesów. Celem jest przedstawienie sekwencji operacji za pomocą graficznych elementów. Może być wyrażony za pomocą makiet, wtedy widzimy przepływy pomiędzy ekranami aplikacji.
API – Application Programming Interface (ang. Interfejs Programowania Aplikacji) – schemat komunikacji pomiędzy aplikacjami (np. frontend–backend). Określa, jakie dane są dostępne dla klienta (tutaj: programu bądź urządzenia) oraz jaki jest sposób ich wymiany.
Framework – szkielet do budowy aplikacji. Definiuje on strukturę aplikacji oraz ogólny mechanizm jej działania, a także dostarcza zestaw komponentów i bibliotek ogólnego przeznaczenia do wykonywania określonych zadań. Framework to zebrane w jedną całość pewne typowe, powtarzające się rozwiązania na problemy występujące w trakcie tworzenia aplikacji i dołożenie do tego kilku wzorcowych praktyk, związanych z budową kolejnych funkcjonalności.
Protokół HTTP/HTTPS – jeden z protokołów, który określa sposób komunikacji między urządzeniami. Za jego pomocą przesyłane są m.in. żądania udostępnienia dokumentów WWW i informacje z formularzy. Protokuł https, w przeciwieństwie do http zapewnia szyfrowane połączenie. Zapobiega to przechwytywaniu i zmienianiu przesyłanych danych.
Testowanie – weryfikacja poprawności działania aplikacji. Testowanie najczęściej odbywa się iteracyjnie po każdej wypuszczonej wersji aplikacji. Przykładowo: w danej wersji dodawana jest funkcja logowania, następnie wypuszcza się wersję testową aplikacji i weryfikuje się poprawność działania tej funkcji. Odnośnie testowania polecamy artykuł: Jak pisać scenariusze testów aplikacji? – 4 praktyczne wskazówki.
Serwer – najczęściej określamy tak urządzenie, które świadczy usługi na rzecz innych urządzeń czy programów. Serwer może na przykład zostać użyty do wykonania obliczeń poza naszym komputerem bądź też do udostępniania danych wielu klientom (tutaj: urządzenie lub program) jednocześnie. Serwerem nazywamy także oprogramowanie, które spełnia powyższe funkcje – może udostępniać zasoby, wykonywać usługi dla innych programów i urządzeń. Istnieją m.in.: serwery bazodanowe, serwery do obsługi wysyłki emaili oraz te do kierowania ruchem na stronie internetowej.
Backend – warstwa serwerowa, niewidoczna dla użytkownika. Ta część aplikacji przechowuje i przetwarza dane wyświetlane w aplikacjach.
React Native – biblioteka (framework), która pozwala na budowanie pseudonatywnych aplikacji mobilnych na platformę iOS i Android przy pomocy JavaScript i biblioteki Facebook React.
Cordova – Apache Cordova umożliwia programistom tworzenie aplikacji dla urządzeń mobilnych za pomocą CSS3, HTML5 i JavaScript zamiast bazować na specyficznych API dla systemu Android, iOS czy Windows Phone.
Javascript – JavaScript jest językiem skryptowym wykorzystywanym głównie do tworzenia frontendu aplikacji webowych. Można go również stosować do tworzenia hybrydowych aplikacji mobilnych. Nie jest językiem natywnym dla żadnego mobilnego systemu operacyjnego.
Klient – w kontekście tworzenia oprogramowania dotyczy programu korzystającego z usług dostarczanych przez serwer. Potocznie tym mianem określa się także urządzenie, na którym działa takie oprogramowanie.
VPS (Virtual Private Server) – jest jednym ze sposobów podziału fizycznej maszyny na wirtualne części, z której każda imituje oddzielny serwer fizyczny.
Hosting – udostępnianie przez dostawcę usług internetowych określonych zasobów serwerowych wraz z gwarancją ich dostępności oraz niezawodności działania. Hostingowanie strony internetowej oznacza, że dostawca udostępnia miejsce serwerowe dla danej strony internetowej.
Domena – nazwa, adres strony internetowej zarejestrowanej w systemie DNS (Domain Name Server), czyli „rejestrze” domen. Przykład domeny to google.com.
Wiadomość push – informacja wysyłana przez serwer do aplikacji bez wcześniejszego zapytania ze strony tej aplikacji – serwer sam inicjuje wysyłkę danych do aplikacji. Po jej wysłaniu może pojawić się notyfikacja lub nie – jest to uzależnione od decyzji właściciela projektu (obydwa elementy można powiązać). Przykładem wiadomości push może być wysyłka numeru zamówienia przez serwer, po odebraniu którego aplikacja aktualizuje stan zamówienia.
Notyfikacja – to graficzne powiadomienie systemowe informujące o dowolnym zdarzeniu w aplikacji mobilnej. Notyfikacja może np. informować o nowej wiadomości e-mail lub o zbliżającym się wydarzeniu w kalendarzu. Jest często mylona z wiadomością push. Zasadniczą różnicą to, że wiadomość push wysyła dane, a notyfikacja je wyświetla. Dodatkowo notyfikacja może być wyświetlana przez samą aplikację (bez konieczności połączenia z serwerem) np. weź lekarstwo.
Fabric – narzędzie pozwalające na przesyłanie testowych wersji aplikacji poza sklepami AppStore i Google Play. Jest to system, do którego wysyłane są informacje o kolejnych updatach aplikacji budowanej przez developerów (czyli z kolejnymi poprawkami). Pozwala pobierać kolejne wersje aplikacji, tzw. buildy. Crashlytics – to system, który zbiera informacje o awariach (tzw. crashach) w aplikacjach iOS i Android. Dzięki niemu programiści mogą łatwiej i szybciej rozwiązywać problemy w aplikacjach.
Profil Crashlytics – certyfikat potrzebny do przesyłania wersji testowej aplikacji poza App Storem.
Scrum – jest jednym sposobów realizacji zwinnego (ang. Agile) podejścia do produkcji oprogramowania. Polega na iteracyjnym podejściu do tworzenia produktu cyfrowego, tzn. że proces podzielony jest na mniejsze etapy, a po zakończeniu każdego etapu weryfikowany jest jego wybrany fragment.
Agile – grupa metod wytwarzania oprogramowania opartego na programowaniu iteracyjno-przyrostowym, powstałe jako alternatywa do tradycyjnych metod typu waterfall. Najważniejszym założeniem metodyk Agile (zwinnych) jest obserwacja, że wymagania odbiorcy (czy zleceniodawcy) często ewoluują podczas trwania projektu.
JIRA – narzędzie do zarządzania zadaniami w projektach. Stworzono ją z myślą o zespołach budujących oprogramowanie, jednak z czasem doczekała się także edycji wspierającej zarządzanie każdego innego rodzaju projektu. Daje możliwość tworzenia zadań do wykonania oraz śledzenia błędów w aplikacjach i informowania o nich. Dzięki JIRA dokładnie widać, które zadania są wciąż niewykonane i ile czasu przeznaczono na wykonanie każdego zadania. Atlassian (firma tworząca system JIRA) oferuje wiele innych narzędzi, które z łatwością można zintegrować z JIRA, takich jak Confluence (do współpracy nad dokumentami) czy HipChat (z funkcjami grupowego czatu, wideokonferencji i udostępniania plików). JIRA jest oprogramowaniem używanym przez zespoły każdej wielkości, które chcą uporządkować wszystkie sprawy dotyczące projektów, przypisywać zadania poszczególnym pracownikom i obserwować aktywność zespołu.
Trello – to elastyczne rozwiązanie do zarządzania zadaniami w projekcie, z którego mogą korzystać zespoły dowolnej wielkości. Trello zastępuje żółte, samoprzylepne karteczki cyfrową tablicą, która może być wykorzystywana do wszystkiego: od przebudowy strony internetowej, przez regularne przekazywanie menedżerom informacji o sprawach bieżących, do skomplikowanych projektów, w które zaangażowanych jest mnóstwo osób. W jednym miejscu zgromadzone są wszystkie informacje dotyczące projektu Twojego zespołu. Projekty są organizowane za pomocą kart, zawierających listy rzeczy do zrobienia, którymi użytkownicy mogą dzielić się w czasie rzeczywistym.
Warto również wiedzieć, kto odpowiada za poszczególne elementy prowadzenia projektu. Dlatego zachęcamy również do zapoznania się z artykułem Kto jest Kim? w software house.
Potrzebujesz stworzyć aplikację mobilną i/lub webową? Poznaj nasze usługi.
Przeczytaj również
W ostatnich latach na intensywny i dynamiczny rozwój e-commerce…
Na początku każdego roku dokonujemy przeglądu najlepszych praktyk i…
E-commerce zdecydowanie zakorzenił się w naszym stylu życia. W…
Jedna myśl na temat “Słownik pojęć branży IT – 29 pojęć, które warto znać.”